เรื่องมันเริ่มจากเปิดเทอม 2 มาวันแรกก็โดนเลยค่ะ ครูประจำชั้นบอกว่า ถ้าไม่ให้ความร่วมมือกับ รร. ก็อย่าหวังว่า รร. จะช่วยเหลืออะไรเธอเด็ดขาด อยากเรียนมากใช่มั้ย (พวกเราอยู่ ม.3 ค่ะ ต้องเตรียมตัวสอบเข้า ม.4) งั้นไม่ต้องทำกิจกรรมอะไรทั้งสิ้น ในเมื่อมีคนเรียกร้อง แล้วถ้าผลการเรียนตกโดนแน่! พวกเราก็พากันสงสัยว่าใครที่ไปบอกครูอย่างนั้น ก็พากันถามลอยๆ พอมาอีกวัน ช่วงโฮมรูม ครูก็ให้คำตอบแบบอ้อมๆว่า พวกที่ไม่เข้าค่ายวงโย (ตอนปิดเทอมเล็ก) ก็จะมีพวกผู้ชายห้องเรา ประมาณ 4-5 คนค่ะ คือตอนแรกนับจำนวนเด็กคือ 70 คน พอวันเข้าค่ายมาหายหมด เหลือ 40 กว่าคน เรื่องของเรื่องคือ จ้างครูสอนมาแพง พอเด็กลด โรงเรียนก็เกิดความเสียหาย แล้วตอนเข้าแถว พวกเพื่อนๆที่อยู่หน้าแถวก็ได้ยินครูเขาพูดกันว่า ที่ยังทนนี้เพราะเห็นแก่ _ _ หรอกนะ (เพื่อนในห้องคนหนึ่ง ที่เป็นนักเรียนพระราชทาน) อึ้งเลยค่ะ! แคร์นักเรียนพระราชทานคนเดียว ที่สร้างชื่อเสียงให้องค์กร แต่เบื้องหลังความสำเร็จก็มาจากเพื่อนๆไม่ใช่หรอคะ ? แคร์คนเก่งคนเดียว

... 'เรื่องวงโย คือทุกคนก็มีเหตุผลของตัวเอง บ้างก็พ่อแม่ไม่ให้เล่น บ้างก็ไปติว บ้างก็มีปัญหาทางครอบครัว แต่เถียงอะไรไม่ได้หรอกค่ะ ทุกคนเงียบฟัง พอมาวันนี้ช่วงโฮมรูมก็โดนอีกค่ะ เทศยาวเลยที่ พอจำครูพูดได้คร่าวๆ (มันเป็นประโยคที่..) รู้มั้ย ครูทุกคนผิดหวังในตัว ม.3 ปีนี้มาก เสียความรู้สึก ม.3 ปีที่แล้วถึงแม้จะมีเรื่องชกต่อยกัน เค้าก็ยังรู้จักขอโทษ (เอ่อคือ.. รุ่นเราไม่มีเรื่องชกต่อยเลยค่ะ เหมือนพวกครูเขาจะจ้องรุ่นเราตั้งแต่ ม.1 แล้วล่ะ) คิดดูนะ ครูใหญ่ด่าว่า หมา พวกควาย! คราวนี้มีอะไรไม่ต้องช่วยมัน ถ้ามันทำอะไรไม่สำเร็จมานะ จะซ้ำเติม นี่มันสมควรมั้ยคะ ? เวลาเจอหน้าก็จะทำหน้าไม่พอใจใส่ แล้วไม่คิดบ้างหรอว่านักเรียนก็เสียความรู้สึก ตอนนี้ไม่รู้เลยค่ะว่าควรจะรู้สึกยังไง ทำตัวแบบไหน แต่ไม่เคยคิดว่าเถียงครูเลย รู้ค่ะว่าบาป พวกเรานับถือ เคารพครูเสมอ แต่เมื่อครูมาพูดแบบนี้... คือ

อยากร้องไห้ T^T ควรทำตัวยังไงดีคะ ... เพื่อนๆพอให้คำแนะนำได้บ้างไหม มีอะไรที่ทำให้พวกเราคิดบวกได้บ้าง ตอนนี้เสียความรู้สึกจริงๆ เสื่อมศรัทธา....

ผิดที่เราหรือครู ?